Sandık ve demokrasi fetişizmi

Herkesin ağzına pelesenk olmuş bir laftır gidiyor..

Sandık illa da sandık.. Ulan arkadaş, neredeyse sandıkla yatıyoruz, sandıkla kalkıyoruz.. Yakında sandık sevici olacağız ve hepimiz ‘sandık fetişizmi sendromuna’ gireceğiz..

Bu arada peşinen söyleyeyim; 5 yılda bir gidilen meşhur sandık lafının içine girilirse; herkes mahcup olur ha.. Mutlaka da gireceğim..

Neredeyse ulvi anlam yüklenen sandık öyle bilinenin ya da bize anlatıldığı gibi çok da işte demokrasinin en temel öğesi, işte anası gibi sözler edilmesin yahu..

Bakın neden?

Liberalizm en kutsal öğesi demokratik seçimdir yani sandıktır. Oysa burada da piyasanın can damarı para devreye girer.

Nasıl mı?

Yürütülen seçim kampanyalarına bakın bir hele… Şatafat, görkem, reklam, PR (Halkla ilişkiler) önce gözlere, sonra duygulara, sonra akla hitap eder. Bilinçli olarak insanların kime oy vereceklerini bilememe durumu yaratılır.

Hangi partiden olursa olsun bir adayın seçim kampanyası için daha fazla parası varsa seçilir.

En önemlisi partinin lideri kimi aday gösterirse ancak o aday olabilir..

Bu ne anlama geliyor?

İstediğinizi değil, istenileni seçiyorsunuz.

Türkiye her 5 yılda demokratik serbest seçimleri yapılıyor, değil mi?

Yapılıyor..

Oy pusulasında ülkeyi dolayısıyla sizi yönetmeye talip olan 30 küsur parti var mıdır?

Vardır..

Bunların içinde iktidar ve muhalefet partileri hazine eliyle zaten para yardımı alırlar mı?

Alırlar..

Ne oldu?

Daha sandık oyunu baştan bozuldu.. Haksız rekabet yaratıldı. Hazine yardımı alan partiler yarışa 1-0 önde başladılar..

Diğer yandan gelecekte iş yapma ve kar etme beklentisiyle iktidar ve ana muhalefet partisine yapılan gönüllü yardımları da ilave edersek; kalan partilerin seçime katılsa bile herhangi bir şansı kalır mı?

Kalmaz..

Uzun lafın kısası; kimse kimseye masal anlatmasın! İç ve dış para piyasası kimi işaret ediyorsa o parti kazanır ya da kazandırılır. Yok başka bunun yolu..

En aklımın almadığı husus ise olanaksız olan her şey demokrasi ve sandık kuralları çerçevesinde düşünülür ve çözülür gibi illüzyon yaratılır ve buna da milyonlar inandırılır..

Oysa işin özü demokrasi, sandık gibi sihirli sözcükler para piyasasının bir oyunudur. Bu oyun sayesinde elitlerin, zenginlerin hakimiyeti hep daim olur, hep sürer...

Denecek başka laf kaldı mı?

Bu yazı daha önce kisi tarafından okundu.