7,2’lik Van depremi evlerimizi yıktı, duygularımızı yaktı ama 5,6’lık deprem maalesef hepimizi utanç duvarının altında bıraktı…
Japonya’dan yardım için kalk gel, 5,6’lık deprem enkazında kal ve hayatını kaybet… Bu olmaz ya, bu olamaz ya…
Büyük depremden 17 gün geçmiş, 40 küsur yıllık otel binası ağır hasar almış, duvar ve kolon çatlakları kameraya kayıt edilmiş, Van’a yardım için gelen konukların, gazetecilerin, televizyoncuların kalabileceği güvenli yer olarak gösterilmiş, sonra 5,6’lık hayalet fay 15 saniye sallamış ve bizim 5 katlı güvenli otelimiz yerle bir olmuş…
Van’daki hasarlı binaları belirlemek için yabancı mimar, inşaat mühendisi mi arayacağız arkadaşlar?
Böyle basit bir işlemi beceremeyen liyakatsiz insanlar mı doldurmuş kamuyu acaba?
Mesela ben ne inşaat mühendisiyim ne de mimarım… Bana bu görevi verseler, ‘’7,2’lik depreme maruz kalmış, 40 küsur yaşındaki binaya hiç bakmam bile, hemen yıkılsın, yerine yenisi yapılsın’’ derim…
Japon kadıncağızdan ben bir sıradan vatandaş olarak ‘çok özür diliyorum’ çünkü basiretsiz, beceriksiz devlet bürokrasisi yüzünden kadıncağızı enkaz altında bıraktık…
Ben görevli olsam; ilk yapacağım iş ne olur?
Toplu yaşam alanlarını kontrol ederim. Mesela okullar, mesela hastaneler, mesela oteller, mesela dershaneler… Sonra evlere bakarım…
Kim sorumlu abi bu işte?
1. derecede sorumlu o oteli kontrol eden ve girilebilir diyen yetkili, yok eğer kontrol edilmediyse; o ilin en büyük mülki amiri 1. sorumludur…
2. sorumlu ise imar iskan bakanlığıdır…
İktidar, ne zamandan beri hiç böyle olay ve gelişmeler karşısında bu kadar vahim derecede çuvallamamıştı.
Çok kötü olan; Türkiye’ye yaklaşık 9 bin km. uzaklıktan yardım ve destek için gelen Japon kadınları koruyamadık, güvenliğini sağlayamadık…
Bu yazı daha önce 
kisi tarafından okundu.
kisi tarafından okundu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder