ÖMER ÖZDAMAR: Hem nostalji, hem de dejavu..

9 Mayıs 2016 Pazartesi

Hem nostalji, hem de dejavu..

Yıl 1976, daha 14 yaşındayken yatılı, hem de disiplinin en üst perdeden uygulandığı ‘Çankırı Astsubay Hazırlama Okulu’na kayıt oldum..

40 yıl sonra, 2016 yılının Mayıs ayında, okulun giriş merdivenlerine adım atar atmaz; duygularımın çatışması zirve yaptı..

Hem o yılları anımsadım, müthiş nostalji yaşadım, hem de orada yaşadığım 3 yılın dejavusu, film karesi gibi gözümün önünden aktı, gitti..

Gözlerim dolar gibi oldu, geçen yıllara sitem edercesine..

Zihnimde ise tekrar canlanan 3 yılın sahnesi karşısında ‘ağır mı ağır küfür’ savurdum..

40 yıl sonra devre birlikteliğimizin temelinde yatan; ne ideoloji, ne düşünce, ne de başka şeydir.. Sadece hepimizin ortak yaşadığı 3 yılın kardeşliğinden başka hiçbir şey değildir.. Tarifi zor, ortak duygu buluşması diyebiliriz zaten başka türlü asla açıklanamaz..

2 günlük ortak etkinliğimize katılan kardeşlerimizin, devrelerimizin hepsi 50 yaş bariyerinin üstüne zıplamış, yaşama karşı beklentileri belli oranda doygunluğa ulaşmış, her biri kendi beceri ve şansları doğrultusunda yaşam skalasında muhtelif basamakları işgal etmiş.. Kısaca hepsi rafine ve seçkin insanlar haline gelmiş, mümtaz sıfatını çoktan hak etmişlerdir..

Bu arada yazdığım ‘’Deneme tarzında DÜŞ’e Yazdım’’ kitabını 40 arkadaşıma imzaladım ve fotoğrafladım..

1 gün başkentimiz Ankara’da, 1 gün Çankırı ilimizde olmak üzere 2 gün boyunca içeriği dolu ve büyük özenle hazırlanmış etkinlik programı tıkır tıkır işledi ve zaman su gibi aktı gitti..

Emeği geçen başta devrem arkadaşlarıma/kardeşlerime ne kadar teşekkür etsek azdır.. Bu arada her türlü desteği sağlayan Çankırı Belediye Başkanı’na özel teşekkür yollarız.

Yaşadığımız 2 (iki) günün sözcükleri yansıması az ama öz bu kadardır..

Dilerim ve temenni ederim ki 50. yıl kutlamasında da hep beraber oluruz..