Meslek gruplarının geçmişi tazelemesi..

Hem aynı meslekten olup, hem de aynı dönem işe başlayanların 30-40 yıl sonra etkinlik çerçevesinde bir araya gelmelerine; ‘’geçmişi geri çağırma seansı’’ diyorum ben..

1976-1979 yılları arasında Çankırı Astsubay Hazırlama Okulu’nda yatılı okumuş, 1980 yılında ASTSUBAY olarak mesleğe başlamış arkadaşların organize ettikleri etkinlik, Gülhane Askeri Tıp Akademisi sosyal tesislerinde yapıldı.. Ben de ‘’geçmişi geri çağırma seansı’’ adına koyduğum bu etkinliğe katılma şansını yakaladım..

Kimisi İstanbul’dan, kimisi Ankara’dan, kimisi Konya’dan, kimisi Eskişehir’den, kimisi Çankırı’dan, kimisi Antalya’dan, kimisi Burdur’dan (ki o benim:J) kısaca yurdumuzun 4 bir yanı dağılmış meslektaşlar, yani emekli astsubaylar, öğrencilik yıllarımızdan tutun da, torunların durumuna kadar sohbet, sorgulama ve öğrenme isteği 2-3 saatlik zaman dilimine sığdırılıyor.. Zaman tahditli, soru azami.. İşte bu ikilem içinde geçmişin anılarını, günümüze uyarlama beraberliği yaşandı..

   

Ta en ücra köşeye sıkışmış, asla bir daha konuşulmam diye küsmüş, 37 yıl önceki enstantaneler, anıcıklar, yeniden diriltildi, gün yüzüne çıkarıldı ve elbette tazelendi..

İşin doğrusu pek bu tarz buluşmalara katılmazdım.. Ancak yakalanamayan zamanın hızla aktığı bir dönemde, acı-tatlı anılarla dolu ‘’geçmişi geri çağırma seansına’’ son bir hamleyle iştirak ettim.. Çok da iyi etmişim.. Bir daha ya görüşürüz, ya görüşemeyiz; hepsiyle bir kez daha yad etmek muhteşem bir duygu depreşmesi yaşadık..

İçimizden belediye başkanından tut, AK Parti yöneticisine kadar her türlü fikri savunan tam bir mozaik vardı.. Ama bunların ‘’geçmişi geri çağırma seansında’’ hiçbir  önemi ve hükmü yoktu.. Çünkü bizler orada; 37 yıl öncesine arıyorduk, soruyorduk, tarıyorduk..

Velhasıl harika bir etkinlik, organizasyon yaşadım.. Emeği geçen ve katılan tüm arkadaşlarıma, devrelerime tek tek teşekkür ediyorum, hepsini kucaklıyorum ve alınlarından öpüyorum..

Bu yazı daha önce kisi tarafından okundu.